قال الحسين (عليه السلام): اصبحت ولى رب فوقى ، والنار امامى ، والموت يطلبنى ، والحساب محدق بى ، و اءنامرتهن بعملى ، لااجد ما احب ، ولا ادفع ما اكره ، والامور بيد غيرى ، فان شاء عذبنى ، و ان شاء عفى عنى ، فاءى فقير افقر منى ؟!
مفضل بن عمر، از امام صادق (عليه السلام)، از امام باقر (عليه السلام)، از امام سجاد (عليه السلام) نقل مى كند كه فرمود: از امام حسين (عليه السلام) پرسيدند: چگونه صبح كردى ؟ فرمود: « صبح نمودم در حالى كه پروردگارم ، بالاى سرم و آتش ، پيش رويم ، مرگ ، جوينده ام و حساب الهى فراگيرم مى باشد، و (چنين روزى ) من ، در گرو كردار خويشم ، نه آنچه دوست دارم پيدا مى كنم ، و نه آنچه نمى پسندم از خود مى رانم (توان هيچ يك را ندارم ) و همه كارها در اختيار ديگرى است ، اگر بخواهد عذابم مى كند و اگر بخواهد از من مى گذرد. بنابراين ، كدام فقيرى از من نيازمندتر است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر