اميرالمؤمنين عليه السلام:
لِلْمُؤْمِنِ ثَلاَثُ سَاعَاتٍ: فَسَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يَرُمُّ مَعَاشَهُ وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي بَيْنَ نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّتِهَا فِيمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ وَ لَيْسَ لِلْعَاقِلِ اءَنْ يَكُونَ شَاخِصا إِلا فِي ثَلاَثٍ: مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ، اءَوْ خُطْوَةٍ فِي مَعَادٍ، اءَوْ لَذَّةٍ فِي غَيْرِ مُحَرَّمٍ.
مؤ من را سه وقت است: وقتی كه در آن با پروردگار خود راز مى گويد؛ وقتی كه در پى تحصيل معاش خويش است؛ و زمانی كه به خوشيها و لذات حلال و نيكوى خود مى پردازد. و عاقل، جز در پی يکی از اين سه کار نيست: يا در پى اصلاح معاش خود يا در كار معادش يا در پى لذتهاى غير حرام است.
نهج البلاغه - کلمات قصار- حکمت 382
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر