دعای 29 صحيفه سجاديه ( دعای امام سجاد عليه السلام هنگامی که رزق و روزی بر او تنگ می شد:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّي الْتَمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ.
فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لَنَا يَقِينا صَادِقا تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَئُونَةِ الطَّلَبِ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ
وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ، قَاطِعا لاهْتِمَامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ، وَ حَسْما لِلاشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ
فَقُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ الْأَصْدَقُ، وَ أَقْسَمْتَ وَ قَسَمُكَ الْأَبَرُّ الْأَوْفَي: وَ فِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ.
ثُمَّ قُلْتَ فَوَ رَبِّ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ.
خدايا تو ما را در روزيهایمان، به سوء ظن و در طول عمرمان، به آرزوي دراز، آزمايش فرمودي تا آن كه روزي تو را از روزي خواران تو خواستيم و چشم طمع به میزان عمر کسانی که عمر طولانی داشته اند، دوختیم.
پس درود بر محمد و آل او فرست و يقيني عنايت فرما كه از رنج طلب، بياساييم، و اعتمادی در دل ما افكن كه از جهد و كوشش بسيار، باز نشينيم.
و آن وعده ی صريح كه در قرآن دادي و به دنبال آن قسم خورده ای (و بر آن تأکید کردی) که روزي را خود به عهده گرفتي و ضامن آن شدي، همان را مانع تشويش خاطر و رافع نگراني ما قرار ده و آن را مانع اشتغال ما به آن چیزی که ضامن تأمین آن شدی، قرار ده.
پس گفتي و سخن تو راست ترين گفتار و درست ترين سخن است و سوگند ياد كردي و سوگند تو راست ترين سوگند است "و في السماء رزقكم و ما توعدون" و روزي شما و آن چه وعده داده شده ايد در آسمان است
و باز گفتي : "فو رب السماء و الارض انه لحق مثل ما انكم تنطقون" پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين، كه واقعا آن حق است، همانگونه كه خود شما سخن مي گوييد. (سوره ذاريات، آيات 22 و 23)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر