عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ الْوَابِشِيِّ قَالَ ذُكِرَ أَصْحَابُنَا عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَقُلْتُ مَا أَتَغَدَّى وَ لَا أَتَعَشَّى إِلَّا وَ مَعِيَ مِنْهُمُ الِاثْنَانِ وَ الثَّلَاثَةُ وَ أَقَلُّ وَ أَكْثَرُ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَضْلُهُمْ عَلَيْكَ أَعْظَمُ مِنْ فَضْلِكَ عَلَيْهِمْ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ كَيْفَ وَ أَنَا أُطْعِمُهُمْ طَعَامِى وَ أُنْفِقُ عَلَيْهِمْ مِنْ مَالِى وَ أُخْدِمُهُمْ عِيَالِى فَقَالَ إِنَّهُمْ إِذَا دَخَلُوا عَلَيْكَ دَخَلُوا بِرِزْقٍ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ كَثِيرٍ وَ إِذَا خَرَجُوا خَرَجُوا بِالْمَغْفِرَةِ لَكَ
ابو محمد وابشى گويد: خدمت امام صادق (ع ) از اصحاب ما (شيعيان ) ياد شد، من گفتم : من صبحانه و شامى نخورم مگر با دو تن و سه تن و كمتر و بيشتر از آنها، امام صادق (ع ) فرمود: فضيلت آنها بر تو بيش از فضيلت تو بر آنهاست . عرضكردم : قربانت ، چگونه چنين است ، در صورتيكه من خوراك خودم را بآنها خورانم و از مالم بآنها انفاق كنم و عيالم را خدمتگزارشان سازم ! فرمود: آنها چون وارد شوند همراه روزى بسيارى از جانب خداى عزوجل وارد شوند و چون خارج گردند، آمرزش را براى تو بجا گذارند.
اصول کافی – جلد دوم – باب اطعام مومن روایت 9
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر